آیا جوامع بشری ویروسی میشوند؟

آیا جوامع بشری ویروسی ميشوند؟

حمزه على نصيرى ۹۳۱۲۲۵

ویروسها موجودات عجیبی هستند. هر جا باشند امکانات و داشته های آنجا را بى سر و صدا تحت فرمان خود در میآورند و برای بقا و تکثیر خود بکار میگیرند. در هر تَن و مکانی مهمان شوند، کل اجزا و اامکانات و ذخایر آن را تحت سلطه خود درمیآورند و ساختار و رفتار خود را جایگزین سازه و کردار میزبان میکنند. 

آنها چنان زیرکانه و رِندانه عمل میکنند که سیستم ایمنی و اطلاعاتی میزبان متوجه ورود و حضورشان نمیشود و بیگانه بودنشان را تشخیص نمیدهد و چنان سریع و بى وقفه به شبیه سازی میپردازند که اگر میزبانِ غافل و خوش خیال، بموقع هوشیار نگردد و به مبارزه برنخیزد از پای درخواهد آمد! ...
میگویند رمز پیروزی این موجودات انگل این است که ساختار و رفتار خود را چنان شکل میدهند که میزبانشان آنان را از خود می پندارد و در خودی بودنشان تردیدی به دل راه نمی دهد و آنها را ابداً بیگانه تلقی نمیکند. ویروسها خود را.به طرز ماهرانه‌ای به شکل و هیبت اجزای سلولی میزبان در می آورند و اهداف خود را پیش میبرند. ... 
آیا جوامع بشری هم ویروسی ميشوند؟
به نظر میرسد بزرگترین مانع بشر در راه رسیدن به سلامت جمعی و سعادت همگانی و آرمانهای مترقی انسانی، وجود ویروسهایی کار کشته از جنس بشر در همه مکانها و زمانها در جان و تن جوامع انسانیست!
وجود "شبه دانشمندان" ، "علّامه نماها" ، "شبه روشنفکران" ، "خائنین خادم نما" ، "تبهکاران سیاسی کار" ، "چاپلوسان ادیب نما" و ... همه و همه ویروسهایی هستند که دست اندرکار تضعیف و تخریب جوامع بشری اند و خساراتشان از بیماری همه گیر و مزمن و دیرینِ "جهل" نیز بیشتر است! چرا که این ویروسها نه تنها جای آموزگاران و خادمین و رهبران راستین را در جوامع بشری اشغال میکنند و عمر و انرژی افراد و اجتماعات را تلف میکنند و دوام جهل و استمرار نابسامانی های ناشی از آن را سبب ميشوند، بلکه فرایند تعلیم و تربیت راستین را نیز به بیراهه میبرند و باورهای غلط را در سبقه تاریخی جوامع حک می نمایند و تشخیص درست از نادرست و حقّ از باطل را سخت تر و گاه، ناممکن می نمایند. ...
باید به خاطر داشته باشیم که؛
۱. بیماریهای ویروسی درمان دارویی ندارند. یک ارگان زنده باید همیشه هشیار و مقتدر باشد تا در صورت ابتلاء، سیستم ایمنی خود را فعال کند و از پای در نیاید.
۲. ویروسها تحت هر شرایطی بقای خود را حفظ میکنند؛ در سرما، در گرما، آفتاب، سایه، خانه ما، خانه همسایه، باغ و بستان، دشت و کوهستان، بطری گلاب و چاه فاضلاب و ... تا فرصتی پیدا کنند و به اندرون پیکر یک تشکّل زنده راه یابند و قلع و قمع ناجوانمردانه خود را از سر گیرند.
۳. ارگانهای زنده از پایین ترین سطوح تشکّل یعنی "اندامکها و سلولها" تا بالاترین سطوح آن یعنی "زیستکره و جوامع انسانی" از آفات ویروسها در امان نیستند.
۴. همیشه باید به فکر پیشگیری بود. ویروسها دائماً در کمین اند!!!

#نصيرى ۹۳۱۲۲۵

 

 

سروش هشترود...