بحث بیهوده

کسی که در "نوشتن" مشکل دارد، به احتمال قریب به یقین در "خواندن" نوشته‌های دیگران نیز مشکل خواهد داشت.
آنکه در چینش و ترکیب حروف الفبا و ساخت واژگان ساده دچار اختلال است، قطعاً در درک مفهوم کلمات و فهم معنا و مقصود ترکیبات نیز ناتوان است.
کسی که با علائم و نکات دستوری و قوانین ساده و اولیه ی نگارش بیگانه است، بی تردید از درک درست متون نوشتاری نیز عاجز است.
کسی که نمی تواند منظور و مقصود خود را با عباراتی ساده به مخاطبان خود برساند، حتماً دچار فقر واژه است.
و آنکه در قرائت یک عبارت کوتاه دچار لکنت می‌شود، احتمالا ً درک منظور دیگران نیز، فرای توان ذهنی اوست. 
پس؛ بحث مکاتبه ای و مناظره آکادمیک با چنین فردی، وقت تلف کردن است. بویژه اینکه اگر این همه عجز و فقر و ناتوانی با رسوباتی از تعصب و تحجر و جمود و جزمیت نیز آمیخته باشد.
حمزه‌علی نصیری ۹۶/۱۲/۲۷

سروش هشترود...