ین خانه، خانهٔ من نیست!

این خانه، خانهٔ من نیست!
"سفر" باید کرد!
مقصدی در پیش است
از این کومه
گذر باید کرد ...

من در این خانه فرود آمده ام
نفسی تازه کنم
توشه ای برگیرم
مقصدم؛
منزل بعدی است
سفر از سر گیرم ...

سفرم؛ رفتن و افتادن و برخواستن و سوختن و ساختن و پختن و خودکوفتن و آختنِ خویشتن است
سفری برای بشکافتن پوسته و رستن و بشکُفتن و خودساختن است
سفری برای گم گشتن و خود یافتن است
سفری برای جاری شدن و رفتن و دریا "شدن" است!

میروم تا بشوم آنچه که باید بشوم!
حقّ من رفتن و پیمودن راهی است که باید بروم! ...

"این خانه، خانهٔ من نیست"
سفر باید کرد
قصد من ماندن نیست
خطر باید کرد
حقّ اَم افتادن و در ماندن نیست!
ماندنم،
ماندن و درجا زدنم ناکامی ست!
"هستیِ من" ، "سفر" است
"سفرِ من" ، "شدن" است
"شدن"؛ آنگونه که باید بشوم
میروم تا بشوم آنچه که "شاید" بشوم!

حقّ من رفتن راهی است که باید بروم! ...

لیک؛ رفتن، "پای رفتن" خواهد
پایِ رفتن، "نای رفتن" خواهد

در سفر؛
منزل به منزل "نان" و "آب" و "جامه" می باید!
فرصت "دیدن"، "شنیدن"، "مرکب راندن" از این "خانه" به آن "خانه" می باید! ...

لیک اندر این سفر پیکارهاست!
"اولین منزل" ؛
پر از "روباه" و "گرگ" و "موش" و "میش" و
در کمین؛ "کفتار"هاست! ...

با وجود این نوابغ، قوت راهی میتوانم داشتن!؟
توشه ای تا منزل بعدی توان برداشتن!؟

حمزه علی نصیری
http://shereno.com/59627/54418/471493.html

سروش هشترود...