سروش هشترود

بخشی از وصیّت‌ محمدعلی فروغی به فرزندان خود فرزندان عزیز از خدا غافل نشوید و ملتفت شوید که من وقتی خدا می‌گویم، آن وجودی را که مشدی حسن و ربابه خانم و حاجی فلان و ملا بهمان تصوّر می‌کنند، در نظر ندارم.خداوند همان حق و حقیقت است که در وجود او شکی نیست و مدار جميع امور عالم است. هر شخص و هر امر که از خدا یعنی حقیقت دور شود، به هر اندازه که از راه راست منحرف شود به همان نسبت از سعادت محروم می‌گردد.در این موقع هم که به جگرگوشگان خود وصیت می‌کنم، نه جای شوخی است نه مقام تزویر نه خودنمایی و نه مجلس آرایی. آن‌چه می‌گویم از روی تجربه و تحقیق و تعقّل است و حاصل عمر خود را برای شما می‌گذارم می‌گویم و می‌روم و شما را به خدا می‌سپارم.پس ای فرزندان من از راه راستی و جادهٔ درستی و شرافت و امانت خارج نشوید. دروغ نگویید بدقول و وعده خلاف نباشید.از دزدی و قلب سخن نمی‌گویم، چه مَعاذالله که دربارهٔ شما تصوّر آن را بکنم. اما از خلاف امانت و تصرّف غيرِمشروع در مال غیر و بدحسابی و تحصيل مال به طریق غيرِشریف احتراز کنیدو بدانید که فقر و مسکنت با شرافت و عزّت منافات ندارد.به خاطر بیاورید که من در دنیا تقریباً هیچ نداشته‌ام و ندارم مَعَ‌ذلک همیشه محترم و معزَّز بوده‌ام بلکه عزتم از همین راه حاصل شده که برای مال و مُکنت دست و پا نکرده‌ام.از قرض گرفتن برحذر باشید که انسان را ذلیل می‌کند.اگر خدای نکرده دست تنگ شدید حتی الإمکان صبر و قناعت پیش بگیرید.اگر گاهی دیده باشید من در خرج کردن اِمساک کرده‌ام به این ملاحظات بوده و برای این که مجبور نشوم دست پیش کسی دراز یا توقع و تقاضایی کنم یا به وسائلی که مُنافی شرافت باشد متوسل گردم. ملتفت باشید که در جوانی طبیعت خودپسندی گاهی بر عقل و متانت غلبه می‌کند و انس, ...ادامه مطلب